Blog

Rotterdams Wijktheater

Strijdbaarheid, verbondenheid en heling: dit was de eerste Lotgenotendag voor gedupeerde ouders van het toeslagenschandaal 

Als groot en ongekend onrecht, zo voelt het toeslagenschandaal aan voor de vele gedupeerden ouders. Op zondag 3 juli kwamen circa 50 van hen samen tijdens de allereerste Lotgenotendag: een besloten bijeenkomst op initiatief van de organisatie van gedupeerde ouders – De Schaamte Voorbij – en georganiseerd door het Rotterdams Wijktheater.

‘Gedupeerd vind ik eigenlijk geen goed woord. Ik vind jullie meer strijders, overlevers’, aldus moderator Lilian Cardoso tijdens de opening van de dag. In de Theaterzaal knikken de aanwezige vrouwen instemmend. Vandaag zijn zij op uitnodiging van Ninny Duarte Lopes bijeen gekomen. ‘Het is belangrijk om andere gezichten te ontmoeten en strijdbaarheid te creëren door herstel.’

Het herstel waar Ninny over spreekt is noodzakelijk. De bijeengekomen gezinnen zijn de afgelopen jaren onterecht aangemerkt als fraudeurs bij de toekenning van kinderopvang-toeslag. Een streng terugvorderingsbeleid zorgde ervoor dat zij in diepe schulden terechtkwamen. Langdurige stress veroorzaakte mentale problemen. Kinderen werden uit huis geplaatst, relaties liepen op de klippen, gezinnen bleven gebroken achter.

Dichter Batya Brown vat het leed samen in een prachtige spoken word: ‘Het is net zoals een sneltrein. Onderweg hebben we flink wat ongelukken gehad.’

Dat ongeluk, daar ligt vandaag niet de nadruk op. De allereerste Lotgenotendag richt zich juist op heling en herstel. Daarvoor is een dagvullend programma op poten gezet, bestaande uit vier creatieve workshops.

In Studio 3 staat theatermaker Liselot van de Geer (Rotterdams Wijktheater) de eerste groep met open armen op te wachten. Haar workshop staat in het teken van zintuigelijke ervaring van het lichaam. ‘In plaats van vertellen, focussen op voelen. Je lichaam laten spreken en echt contact maken.’ Na een aantal oefeningen is de groep zo met elkaar gesynchroniseerd dat ze zonder gebruik van woorden met elkaar in beweging komen. Ze eindigen met hun ogen dicht, in verbeelding op reis langs elkaars mooiste herinneringen.

Even verderop in Studio 2 laat zangdocent Aureliana Cruz de aanwezigen hun stemgeluid gebruiken en verkennen. Door middel van een gezamenlijke mantra bezingen de vrouwen kernachtig wat ze mooi aan zichzelf vinden. Even later mogen ze in een intieme setting met pen en papier opschrijven hoe ze zichzelf zien.

In Studio 1 laat kunstenaar Marcella Lede de vrouwen kennismaken met hun innerlijke schilder. Marcella geeft al jaren workshops gericht op het zelfbeeld en zelfacceptatie. Daar ligt ook vandaag de nadruk op. Maar stiekem ook op het ontdekken van verborgen talenten. In een gemoedelijke workshop, waar veel wordt gelachen, schilderen de vrouwen het ene na het andere prachtige zelfbeeld.

Aromatherapeut Sonja Tobé verzorgd in het EI – een ruimte in de foyer van Podium Islemunda – een interessante lezing over de helende kracht van geurende oliën. Sonja verteld hoe verschillende geuren verschillende emoties los kunnen maken en herinneringen op kunnen wekken. Tal van geurstokjes gaan rond langs de groep. En inderdaad: bij sommige geuren worden volop herinneringen opgehaald en gedeeld.

Terug in de Theaterzaal halen de vrouwen woorden op die deze eerste Lotgenotendag kenmerken. Verbondenheid, heling, kracht en inspiratie is meerdere malen vanuit de zaal te horen. De dag wordt vervolgens afgesloten met een mini-concert van Yuli Minguel. Eerder dit jaar produceerde ze samen met De Schaamte Voorbij het lied Strijders. Dat lied zingt Yuli ook vandaag. Maar voordat ze dat doet, ontroert  en betovert ze de aanwezigen met haar versies van Redemption Song en Proud Mary.

‘Er komt zoveel energie los op het moment dat we bij elkaar komen en elkaar leren kennen’, concludeert Ninny. Ze heeft gelijk: de vrouwen waren al strijdbaar, maar vandaag hebben ze medestrijders leren kennen en nieuwe vrienden gemaakt. Of zoals Jasmina Ibrahimovic, directeur van het Rotterdams Wijktheater, aan het begin van de dag zei: ‘vanaf nu hebben jullie er een nieuwe familie bij.’  

Eindejaarsbrief, december 2021

De feestdagen staan voor onze deur en het nieuwe jaar gloort voorzichtig aan de horizon. Daarom willen we jou namens het Rotterdams Wijktheater alvast een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar toewensen namens ons hele team! Met deze laatste nieuwsbrief van het jaar willen we tegelijkertijd ook met jou terugblikken op afgelopen jaar en vooruitkijken naar het aankomende. Continue reading “Eindejaarsbrief, december 2021”

voorstelling

(Nieuws)brief van Jasmina april 2021

Lieve lezer,

Een collega uit de Verenigde Staten stuurde me een paar dagen geleden een bericht: “ik heb geen agendapunten, maar wil je zo graag even zien/spreken”. Datzelfde geldt voor ons. Deze brief gaat daarom vooral over jou. Hoe gaat het met je? Wat was je mooiste dag in de afgelopen maand(en)? Hoewel we op verschillende manier proberen dichterbij te komen, merken we dat we veel van jullie – onze RWT familie, ons publiek, onze oud-spelers – missen. We missen de verhalen, de knuffels, het lachen, de spanning van een premiere, het feestje na de premiere. Maar we missen ook de spontane ontmoetingen. Continue reading “(Nieuws)brief van Jasmina april 2021”

Nieuwsbrief

(Nieuws)brief van Jasmina februari 2021

Lieve lezer,

Alles slijt, alles komt glad
als je alle seizoenen
maar een keer hebt gehad

zingt Joost Spijkers in een van zijn mooiste liedjes. Als je kijkt naar het weer lijkt het alsof de natuurtijd plotseling haast heeft. Alsof ze – net als wij – toe is aan een fast forward knop. Naar een moment in de toekomst waarin we uit deze corona kramp komen. Vorige week was het winter, deze week lente… wat is het volgende? Binnen vier weken zomer en herfst, en corona is geschiedenis?

Corona of geen corona, elk seizoen is ook weer hetzelfde. Een herhaling van zetten van de natuur. En zo doet dit lenteweer ons denken aan de vroege lente vorig jaar, toen de eerste ‘intelligente’ lockdown werd aangekondigd. Waar was jij toen je het hoorde? Voor ons is dat een dag die in het geheugen gegrift staat als de dag dat we ons internationale community arts festival (ICAF) moesten annuleren, twee weken voor de openingsavond. “Het is het mooiste festival tot nu toe!” zei onze projectleider Anamaria Cruz in de weken ervoor nog. En ze had gelijk: we waren in topvorm. Een andere collega zei dat die tijd aanvoelde als een lente die maar niet wil doorbreken. En weer een ander hoorde ik zeggen dat het een lange winterslaap is; iedereen geïsoleerd in zijn eigen holletje. En zo zijn we bijna vier seizoenen verder. Maar toch breekt bij ons voorzichtig de lente aan, want projecten die we in deze ‘nieuwe realiteit’ maakten gaan nu hun premiere beleven…

VIRTUELE GRENZELOOSHEID…
Zo organiseren we een jaar na dato onze allereerste volledig virtuele MINI ICAF op 26 en 27 februari, vanuit twee plekken op de wereld: Rotterdam en Singapore! Want nu dat we niet gebonden zijn aan fysieke plekken, kun je virtueel de wereld over! Het is een spannend experiment, en een dynamisch programma met o.a. verdiepende gesprekken over empathie, interactieve film– en dansworkshops die je via ZOOM kunt volgen, screenings van een Poolse film incl. nagesprek met de makers, een volledig op ZOOM gemaakte community arts voorstelling uit Los Angeles – en meer!

EEN VOORSTELLING IN JE HANDPALM…
Parallel aan het festival, beleeft onze allereerste voorstelling gemaakt voor op de smartphone – Niet Tuchten Online – zijn try-out in de virtuele klaslokalen en huiskamers van jongeren. Een voorstelling die past in je handpalm, waarin het verhaal wordt verteld van acht jongens, die ieder vanuit hun eigen kwetsbare thuissituaties een plek proberen te vinden op straat. Docenten kunnen deze voorstelling digitaal doorsturen aan hun leerlingen en erover napraten. Hopelijk maakt de voorstelling een deurtje open voor het delen van een verhaal of het luchten van je hart, want die lente waar iedereen zo naar smacht wordt misschien nog wel het meeste gemist door die groep jongeren… De voorstelling is vanaf nu te bestellen.

DUIZEND BRIEVEN VOOR IJSSELMONDE-NAREN…
Corona brengt ons ook terug naar andere soorten van fysiek contact maken. In het kader van het project Who cares?! verstuurden onze partners in crime Alice Pons en Lisanne van Aert van MOHA de afgelopen tijd namelijk zo’n duizend brieven naar IJsselmonde-naren. In dit project onderzoeken Alice en Lisanne welke vormen ‘zorg’ allemaal kan aannemen in de levens van mensen. En die brieven bleven niet onbeantwoord. Een voor een druppelen de lieve, warme antwoorden van bewoners binnen. Met de brieven in de hand zetten de correspondenten stappen in de sneeuw, naar buiten om hun verhaal te bezorgen. Kleine en grote verhalen over zorgen of verzorgd worden. Je leest er meer over op de blog van MOHA. En wanneer de lente écht is aangebroken, presenteren we met MOHA in mei opnieuw een premiere waarin dit bijzondere proces een vorm krijgt.

De eerste kinderen die buiten spelen.
De eerste rosé, de eerste van velen.
De eerste reis met een koffer minder
en daar alsmaar denken was ik maar weer ginder.

Alles stijl, alles komt glad
Als je alle seizoenen maar een keer hebt gehad…

– Spijkers, 2014

Warme groet,
Jasmina

(nieuws)brief van jasmina januari 2021

Vóór de huidige lockdown, toen ik nog dagelijks op het schoolplein van mijn dochter stond, had ik geregeld praatjes met andere ouders. Die begonnen dan met “wat is het koud/warm/vies he?” en eindigden vaak in een gesprek over de invloed van corona op het leven en werk. Continue reading “(nieuws)brief van jasmina januari 2021”

WHO CARES? The importance of asking the question

In oktober 2020 werd onze directeur Jasmina Ibrahimovic gevraagd een artikel te schrijven voor het internationale platform Peacebuilding in the Arts, van Brandeis University in Boston. Continue reading “WHO CARES? The importance of asking the question”

LIVE STREAM: Let Us Free The Caged Bird

Vanavond kun je genieten van de live stream van de voorstelling Let Us Free The Caged Bird, gemaakt door Robin Tinkhof samen met Lisa en Femkelucia. Let Us Free The Caged Bird is een voorstelling waarin we het perspectief zien van drie biculturele vrouwen.
Let Us Free The Caged Bird is een onderdeel van het NWE MKRS traject van het Rotterdams Wijktheater waarin elk jaar een nieuwe lichting regisseurs hun eerste community arts voorstelling maken. Toi Toi Toi Robin, Lisa en Femkelucia.
De voorstelling kun je vanavond om 20:00 uur via de onderstaande link live streamen:
https://www.youtube.com/watch?v=cLQjKgTpMJ4&feature=youtu.be

LIVE STREAM: MAN

Vanavond kun je genieten van de voorstelling MAN, gemaakt door Emma Janssen samen met vier jongens Achraf, Amir, Ismail en Mahmut uit de Schilderswijk in Den Haag.
MAN is een onderdeel van het NWE MKRS traject van het Rotterdams Wijktheater waarin elk jaar een nieuwe lichting regisseurs hun eerste community arts voorstelling maken. Toi Toi Toi Emma, Achraf, Amir, Ismail en Mahmut.
De voorstelling kun je vanavond om 20:00 uur via de onderstaande link live streamen:
https://youtu.be/n490bvJep5M

Veel kijkplezier en hopelijk tot snel weer in het theater!

Met dank aan:
Fonds ZOZ
VSBfonds
Fonds 1818
CultuurSchakel
Gemeente Den Haag
MDT
Stagehuis Schilderswijk

NIEUWE MAKERS: LIVE

Elk jaar begeleidt het Rotterdams Wijktheater jonge kunstenaars bij het maken van hun eerste community arts voorstelling. Tussen 27 en 31 oktober presenteren nieuwe makers Emma Janssen (ArteZ Arnhem, regie voorstelling MAN) en Robin Tinkhof (HKU, regie voorstelling  Let us free the caged birdhun afstudeervoorstellingen via livestream!

LIVE STREAM: MAN
Wo 28 okt om 20:00 uur via onze Facebook pagina en YouTube kanaal

LIVE STREAM: Let us free the caged bird 
Zat 31 okt om 20:00 uur via onze Facebook pagina en YouTube kanaal

Zomer

Lieve lezer,

De lente is overgegaan in de zomer, zonder zich ook maar iets aan te trekken van wat er allemaal in de wereld gebeurt… Meedogenloos en geruststellend tegelijkertijd. Terwijl we in Nederland steeds meer genieten van onze vrijheid, leven we via ons ICAF netwerk mee met collega’s in o.a. Noord- en Zuid-Amerika waar de desastreuse gevolgen van corona steeds voelbaarder zijn. Onze projecten in Rotterdam namen een andere vorm aan of staan fysiek stil. We verplaatsen ons vooral nog in gedachten van de ene virtuele kamer naar de andere. Maar gelukkig verplaatsen we ons ook steeds meer in elkaar. Dit momentum van solidariteit (ontstaan door de coronacrisis en na de moord op George Floyd) is belangrijk te koesteren en vast te houden.

Ook in ons nieuwe theaterseizoen, vanaf september 2020, blijven wij werken aan projecten waarmee we ons inlevingsvermogen prikkelen en ons steeds proberen te verplaatsen in de ander. Na de zomer kunnen eindelijk onze NWE MKRS hun eindvoorstellingen presenteren en hernemen we de tournees van Zomaar een Straat en Niet Tuchten. Vanwege het positieve advies van het RRKC durven we ook al verder dan 2020 te kijken en eerste stappen te zetten in spannende toekomstige projecten zoals De Straatstaat waarin we de straatcultuur samen met vele Rotterdamse jongeren onder de loep nemen (daarover een andere keer meer).

Het RWT-team wenst je alvast een prachtige zomer toe en tot in september!