Nieuwe Maker: Pauline.

“Voor me, staat een jong en pienter meisje. Per toeval hoor ik het. Haar beide ouders hebben een verstandelijke beperking. Mijn mond valt nogal wijd open van verbazing. Kan dit? Gebeurt dit? Zijn er werkelijk kinderen die opgroeien en groot en zelfstandig worden bij ouders met een verstandelijke beperking? Lukt dit? Is er een ondersteunend vangnet voor nodig? Hoe verloopt de ontwikkeling van een kind, als ouders minder kunde hebben, maar net zoveel liefde? Opgroeien bij ouders met een verstandelijke beperking. Hoe is dat?

Dit jaar ben ik moeder geworden, én zal ik afstuderen aan de toneelacademie in Maastricht. Ik speel, doceer en regisseer verschillende genres binnen theater, maar kom vaak uit bij persoonlijke verhalen en community arts. Wat leeft er bij mij, om mij heen, en in de wereld? Wat vertellen ‘de echte mensen’?

Zo ben ik bij het Rotterdams Wijktheater beland. Eerst als speler, daarna als stagiaire regie, en komend seizoen als nieuwe maker. Het thema opgroeien bij ouders met een verstandelijke beperking, intrigeert me enorm. Misschien omdat ik zelf net moeder ben geworden. Misschien omdat het fenomeen mij zo onbekend is.
Komend seizoen zal ik me hier verder in verdiepen, en leren van de ervaringen en verhalen van mensen die in deze situatie zijn opgegroeid. Na tientallen gesprekken met ervaringsdeskundigen, ga ik in januari met een aantal van hen de vloer op.
Met blauwe latex handschoentjes grijpen we elkaars handen vast en stappen we dapper de wildernis in. We gaan op de altijd zo spannende reis, van creatief onderzoek tot theatervoorstelling. En dan eens zien waar we belanden.

Tot in juni.

Pauline”.