Lieve (oud)spelers en publiek, partners en vrienden van het Rotterdams Wijktheater,
We hopen dat jullie gezond zijn en in deze crisis niet de hoop verliezen. Nu we geen theater kunnen maken, realiseerden we ons nog sterker dat de kunst en inspiratie van ons werk zit in de verbondenheid die ontstaat in de relaties die we aangaan met jullie. De afgelopen weken hebben wij vooral achter de schermen de tijd genomen weer in contact te komen met jullie en dat blijven we de komende tijd doen. We stelden dan de vraag: ‘wat heb je nodig’ en ‘hoe voel je je’? Twee vragen die de deuren openen naar de ziel. Deze vragen leverden de afgelopen weken mooie dingen op, zoals een ontroerend telefoongesprek met een senioren speelster die vertelt dat deze tijd haar veel aan de oorlog doet denken, of dat we voor de voedselbank aardappels zijn gaan rapen met spelers van Zomaar een Straat, zoals Stefan op de onderstaande foto’s. De komende tijd staat daarom in het teken van de kunst van verbondenheid. Een kunstvorm die niet per se een publiek nodig heeft. Maar tegelijkertijd levert het soms zulke mooie gesprekken en momenten op, dat we dat tóch graag met jullie delen via filmpjes, vlogs, posts.
Daarnaast nemen we nu de tijd om al onze voorstellingen van de afgelopen 28 jaar te digitaliseren en beschikbaar te stellen via internet. Elke week posten we een registratie van een voorstelling, en bellen we oud-spelers van die voorstelling om te kijken hoe het met ze gaat. En wie weet ontstaat daar dan weer nieuwe inspiratie…
To be continued…
Veel liefs, namens iedereen van het RWT,
Jasmina
