ICAF NWE MKRS is het jaarlijkse festival dat jong en gevestigd community arts-talent, zowel nationaal als internationaal, samenbrengt, viert, inspireert en een podium biedt. Deel 1 vindt plaats op 29 januari, gevolgd door deel 2 op 27 mei!
Verwacht een divers avondvullend programma met lezingen, performances en dialogen door inspirerende makers die het ICAF-thema ‘ruimte’ vanuit verschillende benaderingen zullen verkennen. Met speciale aandacht voor mentale gezondheid en verbinding.
Als ICAF beschouwen we community arts als een kunstdiscipline op zichzelf. Binnen deze discipline heeft de kunstenaar een hele andere rol dan in andere kunstdisciplines zoals theater of dans, maar ook de rol en definitie van ‘community’ en van ‘kunst’ zouden in deze context heroverwogen moeten worden. Om community arts als eigen kunstdiscipline handen en voeten te geven hebben we besloten nieuwe lagen aan te brengen aan het NWE MKRS programma.
PAMFLET | DE NOODZAAK VAN COMMUNITY ARTS
– tekst door Jasmina Ibrahimovic
Onze samenleving staat voor grote uitdagingen. We bevinden ons steeds meer in onze eigen bubbels en sinds corona is dat alleen maar sterker geworden. De noodzaak om dicht bij mensen te komen die je anders niet zou ontmoeten is enorm. Want hoe minder we elkaar ontmoeten, hoe minder we ons in elkaar kunnen inleven en hoe groter de kloof wordt tussen ‘ik’ en ‘de ander’ of ‘wij’ en ‘zij’. Community arts gaat over bruggen bouwen. Over de zoektocht naar de mens in onszelf en elkaar. Over elkaar op ooghoogte ontmoeten. Steeds meer jonge kunstenaars hebben deze behoefte en zijn daarom geïnteresseerd in de community arts-praktijk. En ook steeds meer fondsen en beleidsmakers zijn zich bewust van de bruggenrouwende rol die deze kunstvorm kan vervullen.
“Community arts gaat over bruggen bouwen. Over de zoektocht naar de mens in onszelf en elkaar. Over elkaar op ooghoogte ontmoeten.”
Echter, community arts en de inclusieve- en participatieve kunstpraktijk zijn complexe praktijken met veel kritische vraagstukken. Bijvoorbeeld over participatie als politiek middel, rolverdelingen, verantwoordelijkheden, artistieke ontwikkeling, autonomie en representatie – om er maar een paar te noemen. En we constateren dat er in Nederland veel behoefte is aan een voortdurend gesprek tussen makers, kunstvakdocenten, beleidsmakers en fondsen wanneer het gaat over kunst en grote maatschappelijke vraagstukken of het werken met mensen in kwetsbare situaties.
“Wij geloven erin dat we als sector baat hebben bij een vaste plek en tijd waarin verschillende perspectieve bij elkaar komen.”
Het Rotterdams Wijktheater heeft jarenlange ervaring met het maken van theater vanuit persoonlijke verhalen, voor mensen die anders nooit naar het theater zouden gaan. We bieden jaarlijks stageplekken aan afstuderende kunstenaars. Daarnaast geven we gastcolleges en masterclasses aan kunstvakopleidingen en zijn we in gesprek met fondsen en beleidsmakers. Middels het internationale en academische netwerk van het ICAF hebben we daarnaast toegang tot veel relevante en actuele academische kennis over participatie, kunst, inclusie en community arts, waarmee we de Nederlandse praktijk kunnen voeden.
Wij geloven erin dat we als sector baat hebben bij een vaste plek en tijd waarin verschillende perspectieve bij elkaar komen. Zo kunnen we kunst waarderen voor wat het écht kan bijdragen op een manier die recht doet aan de ethische en esthetische waarden van deze praktijk.
PROGRAMMA | woensdag 29 januari
17.00 – 18.30 uur Diner
18.45 – 19.00 uur Inloop voor mensen die niet mee eten
19.00 – 19.10 uur Welkomstwoord door Jasmina
19.10 – 19.30 uur Kennismaking met Terry
19.30 – 20.15 uur Webinar door Hector Aristizabal
20.15 – 20.30 uur Pauze
20.30 – 21.00 uur Voorstelling Amparo Gonzales Sola en nagesprek
21.15 – 22.00 uur Borrel
Kalender
LINE-UP
NWE MKR - TERRY BROCHARD
Het Rotterdams Wijktheater verwelkomt Terry Brochard als NWE MKR. Terry beweegt zich op het snijvlak van twee werelden: die van het analytische en het creatieve brein. Deze unieke combinatie vormt de kern van zijn aanpak in community arts. Het analytische brein helpt hem patronen te doorgronden, doelen aan te scherpen en processen te structureren. Het creatieve brein nodigt hem uit om los te laten, te experimenteren en onverwachte verbindingen te maken.
In zijn NWE MKRS-traject werkt Terry samen met een bijzondere groep deelnemers met niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Dit brengt een unieke rijkdom met zich mee: de deelnemers verrassen met onverwachte inzichten en originele ideeën. Tegelijkertijd wordt Terry uitgedaagd kritisch naar zichzelf te kijken. Hoe blijf je flexibel als je aanpak niet direct werkt? Hoe vind je balans tussen structuur en experiment? Deze zoektocht naar de verbinding tussen denken en doen vormt de kern van zijn proces.
LEZING - HÉCTOR ARISTIZÁBAL
Héctor Aristizábal, geboren in Medellín, Colombia, is een therapeut, acteur, regisseur en activist met meer dan 40 jaar ervaring. In 1989 werd hij gedwongen naar de Verenigde Staten te emigreren vanwege het geweld in zijn thuisland. Daar werkte hij als tweetalig therapeut met kwetsbare groepen, waaronder mensen die getroffen zijn door hiv/aids, bendeleden, gevangenen en vluchtelingen. In 2000 richtte hij ImaginAction op, een organisatie waarmee hij in meer dan 50 landen heeft samengewerkt om via theater conflicten te transformeren en collectieve trauma’s te helen.
In 2017 keerde Héctor terug naar Colombia en mede-oprichtte DreamingAction en Re-Conectando om culturele transformatie en heling te bevorderen binnen het kader van het vredesakkoord. Zijn werk is bekroond met diverse prijzen, waaronder de Otto René Castillo Award, en wordt beschreven in zijn autobiografie, geschreven samen met Diane Lefer, The Blessing Next to the Wound.
PERFORMANCE - AMPARO GONZÁLEZ SOLA
Tijdens het NWE MKRS FESTIVAL zal de performance “Distances” van choreografe en danseres Amparo González Sola (Argentinië) te zien zijn. Amparo’s werk varieert van dansvoorstellingen tot participatieve projecten en wordt beïnvloed door haar feministische activisme en haar ervaringen met migratie. Als onderdeel van haar praktijk nodigt ze mensen vaak uit om manieren van waarnemen, luisteren en omgaan met anderen te verkennen, met een specifieke focus op wederkerigheid en gedeelde verantwoordelijkheid.
“Distances” onderzoekt hoe we ons kunnen inleven in de ervaringen van anderen, zelfs als er grote fysieke of emotionele afstanden tussen ons zijn. De voorstelling gebruikt dans om de ruimte tussen performers en publiek vorm te geven en laat zien welke verborgen lasten mensen met zich meedragen. Met aandacht voor kleine gebaren nodigt de performance je uit om na te denken over hoe jij kijkt, hoe jij afstand ervaart en wat het betekent om echt aanwezig te zijn als getuige.