Als ik op de bank lig onder een dekentje, als ik opsta en de zon schijnt door het raam naar binnen, wanneer ik na een lange dag mijn bed in kruip, maar ook wanneer ik met vrienden in een kroegje in de binnenstad een fijn gesprek voer, wanneer ik een knuffel krijg van mijn moeder, wanneer ik op vakantie de weg naar het appartement weet zonder Google maps te gebruiken.
Dan komt het ineens, een onbeschrijfelijk gevoel van thuis. Ik heb dat gevoel misschien wel sneller dan de meesten, ik vind het dan ook altijd lastig om dat appartementje waar ik op vakantie ben weer achter mij te laten. Ik huilde toen ik mijn studentenkamer achterliet en ook als ik aan het eind van een schooljaar alle meubels uit mijn klaslokaal moet tillen voor de grote schoonmaak en een leeg lokaal zie, dan raakt dat mij.
Is dat vreemd? Is dat snel? Ik weet het eigenlijk niet. Ik vroeg mij niet vaak af of anderen zich hier thuis voelden tot ik in aanraking kwam met leerlingen die hier niet waren omdat ze ervoor gekozen hadden, maar omdat ze zelf geen thuis meer hadden. Kinderen uit Syrië, uit Oekraïne die hier best wel gelukkig leken, blij dat ze hier mochten zijn. Maar als je het over thuis had, dan ging dat niet over hier. Dat ging over iets dat er misschien wel niet meer was en misschien ook nooit meer zou komen.
‘Voel je je hier een beetje thuis?’
De indruk die deze kinderen op mij achterlaten brengt mij op een grotere zoektocht. Wat is je thuis voelen eigenlijk? Is dat gevoel constant of hebben bepaalde dingen daar invloed op? Doen die daar misschien afbreuk aan? Wat als er iets verandert in jouw wijk? Ben je dan minder thuis als je niet blij bent of niet mee kan met die verandering? Wat als je ergens anders heen gaat, wordt dat dan je nieuwe thuis? Vervangt het de oude? Blijven ze naast elkaar bestaan? Voel je je helemaal niet thuis hier of daar?
In mijn afstudeervoorstelling voor de toneelacademie Maastricht ben ik op zoek naar dat thuisgevoel. Ik hoop dat thuisgevoel te kunnen vinden en misschien wel te recreëren in een voorstelling, onder de deelnemers en het publiek, en erachter te komen wat er gebeurt als dat ineens wegvalt.
Dus wees welkom! Welkom thuis.
Groetjes Kai, nieuwe maker bij het Rotterdams Wijktheater