Het project: De Straatstaat
Het Rotterdams Wijktheater werkt in seizoen 2020-2021 aan De Straatstaat; een sociaal-artistiek, multimediaal theater- en filmproject over de kloof tussen de ‘straatcultuur’ en de ‘burgercultuur’. Samen met jongeren, maar ook met politie, jongerenwerkers, leerkrachten, familieleden, sociologen en criminologen geven we inzicht in – en vorm aan – de gevoelens, behoeftes en onbegrip die hierover in maatschappij heerst. Net zoals dat ‘de straat’ zich heeft verplaatst van de fysieke straat naar een virtuele straat, speelt ook dit project zich af in zowel de fysieke omgeving (in het theater, op straat, op scholen en in buurthuizen) als in de digitale omgeving (via film en vlogs) en internet. In het najaar van 2021 gaat er een grootschalige, multimediale voorstelling in première. In aanloop daar naartoe werken we samen met een groeiende gemeenschap van jongeren en (ervarings)deskundigen aan verschillende onderdelen van het project:
1) een workshopreeks op scholen en aan jongerenwerk waarin we zo’n 200 jongeren bereiken,
2) het filmproject Roffa Trobbies bestaande uit 13 korte films van 7 minuten die wordt uitgezonden door OPEN Rotterdam,
3) drie Trobbie Nights (live talkshows) waarin jongeren en deskundigen met elkaar in gesprek gaan. Dit alles mondt uit in de finale eindvoorstelling waarbij diverse onderdelen die gemaakt zijn tijdens dat proces terug zullen komen.
Het project biedt veel mogelijkheden voor deelnemers aan om aan te haken. De jongeren met ambitie die na de workshopreeks verder willen gaan kunnen doorstromen naar het repetitieproces van de voorstelling, en afhankelijk van hun talent en interesse kunnen ze – in verschillende subgroepen- bijdragen aan theater onderdelen, dans, muziek of het filmproject Roffa Trobbies. Met dit project bereiken we een publiek dat veelal voor het eerst in aanraking komt met theater, bestaande uit mensen die zich in het thema kunnen herkennen, maar ook een bredere doelgroep die niet veel kennis heeft over het onderwerp en (via het nieuws) een eenzijdig beeld gevormd heeft over ‘probleemjongeren’. Daarmee maken we het thema invoelbaar voor een breder publiek dragen we bij aan het klein beetje dichten van de kloof tussen de straat- en burgercultuur.